Scathlan 2

thuaraisce·fein a rugadh Padraig Mhicheail ~irt agus ,bhf se ~5 bliain nuai~ a crochadh e i bprfosun Newgate i Londam ar 17u Nolla1g, 1883. Bh1 pfosa m6r talarmh ann ag a athair-drochthalamh faraor-47 acra 2 r6d agus 30 pltirse. Bhi £1-10-0 de chios ar an talamh agus 10/- ar an teach de reir Griffith's evaluation, 1858. . Thainig an tiarna John Obin _Wo~dh~use, go hiai:thuais~eart Eireann sa bhliain 1844 agus cheanna1gh se Mm A Chlada1gh, Olle6n Thoraigh, Oile6n Duithche ~gus. Alt6n. Ach gu~b e eisean s~an~ n~?h r6chinnte a bheas muid fa chead 1meacht Phadra1g chun an 01leam U1r. Ta a fhios againn anois gur sa bhliain 1844 a d'imigh an teaghlach leo anonn n6 ta cuntas iomlan ar ghnfomhafochtaf na dtion6ntaf a bhf i Min A' Chladaigh le linn Woodhouse le fail i scrfbhinn. Tharla seo mar gur tugadh fianaise fhada fa dtaobh daofa ag eisteacht m6r sa House of Commons i mi Mhe6in an tSamhraidh, 1858. 3 Nuair a d'imigh an teaghlach go Meiricea an chead uair d'fhag siad na cailfnf sa bhaile ach chuaigh siadsan anonn ina dhiaidh sin fosta. Beirt bhuachaillf Padraig agus D6nall agus beirt chailfnf Maire agus Neansaf a bhf mar chlann ag . Micheal Airt agus a bhean. Fiche punta a fuair Micheal Airt ar an talamh agus is e an t-airgead sin a dhfol a bhealach go Meiricea. Phill an teaghlach ar fad as Meiricea c.1852/53 agus cheannaigh se an tseanait arfs 6n tiarna Woodhouse. Bhf traidhfil beag airgid curtha i dtaiscidh acu anois agus chuir siad teach leanna ar obair, Is d6iche gur sin an fath ar stop an tuaraisceoir Holland a chaint le Micheal agus lena bhean Maighread ar a chamchuairt i nDun na nGall. Chaith se siar leathcinn n6 dh6 fhad is bhf se ag scrfobh na tuairisce seo thfos go maram. "Nach cuma duinne" arsa tusa, "ach an tuairisc a bheith againn". Seo f mar ata sf ina leabhar aige: 18 Landlord Disappointment" We are on the road again- the wild bleak mountain road from Crossroads to Derrybeg. On every side, the evidence of poverty and misery crowd upon us. The high, bold rugged mountains frown against the winter sky; and the angry wind comes screaming down their sides bearing with it a storm of flint-like sleet that lashes on our faces like the blows of a knotted cord. The wide waste of bog, black, grim, and loathy, stretches away on this side and on that: huge masses of granite rock rise up through it here and there as they might through the livid foetid pool of fabled Acheron. But even here the straight furrows of the "new cuts" are before us; and even here the stray cabins of turf-scraws, or of dry un-mortared stone, give sign that human beings drag out a miserable .existence on those wastes, and try to pay the landlords a high rent besides. Heavens! to think that the rich man's domestic luxuries, his carpetted chamber, his blazing coal-fire, his savour dinner, his rich crusted port, are procured by the money which these miserable beings coin, in wet and cold, through summer drought and winter storm, from those dark, spongy marshes! Here we have more tales of Donegal landlordism. The district of Meenac/ady belongs to Mr. J. 0. Woodhouse. Like the rest of the country, it is a wild place: bog-land, with mountain rising out of

RkJQdWJsaXNoZXIy NzQxNzU3