Goitse, Aibreán 2011

+ I} 14 Goatse San ionad siopad6ireachta bhi na daoine ag stopadh agus ag stanadh; eagla sna su.ile acu. Thainig fuascar ar chuid acu agus d'fhag siad a mbasd.idi siopala uathu ag teitheadh daofa. An meid a d'fhan, lean siad ag stanadh; ina bhfinneithe scanraithe ag fail locht agus ag tabhairt breithiunais. Aghaidheanna ag ceistiu: Ca tuige nach stopann tu i? Nach dtig leat ball eadaigh a chaitheadh uirthi? Ca tuige an rud granna seo romhainn? Chuaigh si sios pas:iiste lair an tsiopa ag str6cadh anuas earrai 6na· seilfeanna; buideil, potai subh agus anlainn: soithigh gloine uilig. A dtarraingt anuas ar an urlar agus a mbriseadh ina mile piosa. Shiul si ansin, costarnocht, suas an pasaiste ar an ghloine bhriste, a leine gheal sios thar a t6in, a cosa dearg le fuil agus an tsubh mhilis 6 na potai; meangadh mire uirthi faoina cuid clibini gruaige. Shiuil si ar an ghloine bhriste lena cosa nochta gan stangadh. Sheasaigh mise ansin gan bogadh: me bodhar, gan a fhios agam caide ab fhearr a dheanamh, ach da mbeadh a fhios fein, gan me abalta bogadh 6n :iit. Nior thuig me cad chuige nach raibh si ag caoineadh n6 screadaigh, agus gur mhothaigh mise mar a mhothaigh: marbh. Bhi fhios agam go raibh siad ag amharc orm, mo lochtu. Deistin orthu. Sheasaigh me ansin le mo bhascaid i mo lamh, gan ann ach litear bainne agus bonn6g arain bhain. Thainig tuilleamh daoine as aiteacha eile sa tsiopa agus sa deireadh thainig fear slandala a raibh cuma Pholannach air le raidi6 ina lamh, culaith neata gorm air. Mhoilligh se nuair a chonaic se i, agus ansin stad se. Sheasaigh se ag amharc thart uaidh ar na haghaidheanna eile a d'amharc - ar ais, ach tuigbheail ar bith nios glinne ni bhfuair se. D'amharc se uirthise, i ag toiseacht a chrith anois ansin ar an urlar, gan fhios aigesean caide le deanamh ach oiread, agus sheasaigh se ansin mar cheann de m1fiiineithe eile. Ghlan me mo sceadaman le labhairt, chun rudai a shoileiriu: Ni raibh de dhith orm ach bainne agus aran agus piosa feola + Ta achan rud i gceart Gearrscealle hEoghan Mac Giolla Bhride 'Bhf fhios aqam 90 raibh siad aq amharc orm, mo lochtu. Deistin orthu. Sheasaiqh me ansin le mo bhascaid i mo lamh, qan ann ach lftear bainne aqus bonnoq arain bhain: don dinnear. Ta achan rud i gceart. Ta croi maith agam. Tri mhi 6 shin d'iarr me ardu paighe agus fuair me e. Cheannaigh me peire br6g daor leathair domh fein agus braisleid airgid dise le ceiliuradh. 6lann muid fion dearg leis an dinnear. Ni mhothaim rud ar bith. Amanna musclaim as mo chodladh agus ni bhim abalta fiu mear a bhogadh. Thit me i ngra le cailin as mo rang nuair a bhi me cuig bliana deag agus nuair a d'fheicfinn i bheinn reidh le pleascadh. Ta mo chroi anois bodhar agus cnaptha. Thug m'athair le fios domh nuair a bhi me ocht mbliana deag gur mna a bhi in ainm dhul sa t6ir ar na fir agus stad me den t6raiocht. Nil me ag iarraidh maithilinais n6 comhairle. Ta gra agam di ce nach ndeirim e. Ach ni thiocfadh na focail agus sheas me gan dadaidh a ra. Bhi si ina cnap ar an urlar ag crith. Chuaigh an fear slandala suas fhad lei. Chuala me trup an otharchairr n6 gardai. Chrom an fear slandala agus chur a lamh ar a gualainn. Chroith se i agus d'fhiach i a mhuscladh. Chas se thart agus d'amharc se go cuisioch ormsa. D'amharc na daoine eile orm. Lig me don bhascaid titim 6 mo lamh. Thug me iarraidh rith ach ni ligfeadh na cosa domh: Ni thuigeann sibh. Ta lorgacha ar mo dhroim go f6ill :iit ar bualadh me nuair a bhi me 6g mar nach ndeanfainn na rudai a iarradh orm. Ta na cneacha orm go f6ill. 'Is feidir liomsa cuidiu. Ta tuigbheail agam ar na rudai seo; arsa mise. 'Tabhair uisce di, sin an rud ata uaithi? 'Ni bheir muid uisce do dhaoine sa staid seo. Thacht6dh se i; a duirt an fear slandala. Bhi na daoine eile ag bru agus ag cromadh isteach nios c6ngarai. Ni raibh me abalta i a fheice:iil i gceart nios m6. 'Amharc ar a cuid liobracha. Ta siad tirim agus gorm. Tabhair uisce di. Fiu spun6g bheag amh:iin: 'Chuala tu an fear. Ni bheirtear uisce d'othair. Thiocfai i a thachtadh: 'Nil a fhios agaibhse i. Nil taithi agaibh uirthi. Ni thuigeann sibh i. Ni thuigeann sibh mise. Ta gra aici domhsa amhain. Ta si ar crith: Thoisigh ria soilse sa tsiopa ag dul as, ceann ar cheann, agus d'eirigh an fear slandala. Th:iinig gl6r thar na callairi: Ta an siopa seo dunta. Deanaigi bhur mbealach go dti an tseiceail amach, le bhur dtoil. Ta an siopa seo anois dunta. 'Deanaigi bhur mbealach amach anois; a duirt an fear slandala. Frid na daoine chonaic me lamha s'aici ar an urlar agus bhi siad cosuil le lamha mathara. Rinne me mo bhealach isteach chuici frid na daoine de reir mar a scaip siad. Bhi an fhuil ag rith 6na cosa amach ar an urlar ag deanamh loch dearg ar na tileanna agus ag sileadh sios idir gaga an urlair. Bhi si craptha ina cnap agus a sciathain tarraingthe isteach faoina hucht, a corp beag ar crith gan stad. Chuaigh me ar mo ghluine ag a taobh. 'Shinead. Shinead, an gcluin tu me? Mise ata ann. Ca tuige a dtearn tu seo? Ca Aibrean 2011 tuige an gcaithfidh tu achan rud a mhilleadh? Ca tuige nach dtig leat choiche ra go bhfuil tu buartha?' Mhothaigh me lamh an fhir slandala ar mo ghualainn agus tharraing se siar me. 'Lig di. Seas siar: Bhi na suile foscailte ach bhi si gan urlabhra. Bhi crith sna liobracha agus i ag analu go gear gasta. Rinne me iarraidh p6g a thabhairt di ach tairrngeadh siar me go garbh agus tugadh orm seasadh. Lasadh na soilse uilig aris agus bhi beirt fhear agus bean otharlainne ansin le sintean lena t6gail leo. Rinne siad neamhiontas dena cuid creacha agus thoisigh siad ag iarraidh i a thabhairt thart. Smaointigh me ar an fheoil. Smaointigh me ar an dinnear agus ar an anlann a bhi le deanamh. Ni raibh rud ar bith eile uainn. Bhi achan rud direach i gceart. B'ise a thiomain mar go raibh mise i ndiaidh cupla deoch a bheith agam sa teach agus leirn si sa charr gan uirthi ach leine fhada gheal agus thiomain si me go dtin ionad siopad6ireachta. Bhi a fonn i ndiaidh athru sa charr agus bhi si ag ceol. Mise i mo shui ag amharc amach an fhuinneog gan a bheith ag eisteacht lei.Guth soineanta neamhmhillte s'aici ina guth neamhchuthalach, reidh le briseadh. Tiontaionn si ar an cheol le diunas nuair nach maith lena cluasa cluinstin, ach bionn sin difriuil. Anois bhi si ag ceol go binn cosuil le ceolt6ir gairmiuil. Nior lig si uirthi fein go raibh rud ar bith contrailte, bhi se cosuille da mbeadh si a sheanadh go hiomlan. Bhi an fhearg ag eiri istigh ionam, ag bruidearnaigh agus ag bruith. Ag cuartu bealach ealaithe. Choinnigh me istigh e agus roimh i bhfad bhi achan rud glan agus fior cosuil leis an aer ur ar la crua seaca. Mhothaigh me suaimhneas nach raibh agam le fada. Labhair me go ciuin reidh lei i bhfocail a bhi briosc agus cruinn. Mhinigh me caide mar a mhothaigh me agus chuala si me. D'inis me achan rud di ach ni raibh gra ar bith sna focail. Bhi siad fuar agus folamh. D'eirigh me as an charr agus shiul me isteach go dtin ionad siopad6ireachta go reidh cinnte, fad agus d'fhan sise sa charr ag ceol Iei fein.