Goitse, Iúil 2010

+ 12 Goatse ....L Fhearraigh Dhirigh se a dhroim agus th6g se a bhaireadnuair a (;honaic se an bad ag dul thart leis an ghob. ·' · . . Sheas se tamallag amharc ina diaidh agus ansin chrom se ar an obair aris. · Sin teaghlach eile ar shiUl anois agus sin na paisti deireanacha ar shiUl, 'nach an baile a bheas uaigneach gan iad'! a duirt se leis fein. Ni .raibh paisti aige fein agus a bhean Hanna, ach muna raibh fein bhi rud beag . bru ag teacht air cinne a dheanamh mar sin fein. · Bhi saol maith acu ar an oilean. Bhi se fein ag deanamh saothru maith ar an ta~amh agus ar an fharraige agus bhi a bhean Hanna ag reachtail Oifig an Phoist. Bhi clu agus c<W ar Shean mar iascaire agus b'iomai seasur maith bradan agus scadan a chuir se isteach. Ni raibh anas ar bith.orthu. · Bhi Sean mcrlth ~g an ramhaiochta fosta, bhi.foireann lrudir ar an oilean acu i gconai agus b'iomai bonn agus corn a bhain an foireann ceanna. . Ma choinionn rudai ag dul mar seo, ni beidh m6ran de fhoireann ramhaiochta fagtha le cur chun farraige arsa Sean leis fein. Suas go bliain o shoin, ba e an duil ab · fhaide siar ina choigeal e an toilean a fhagail, ach anois agus teaghlach eile ag imeacht suas an caineal, thainig an smaoineadh frid a cheann. 'Caide a dearfas Hanna leis :nuair a labharfaidh se le£faoin oilean aftuigail? ·na bhaile. Crude a d'eireoidh daofasan ma imionn achan nduine eile? Bhuail pian idir an dha shlinean e. · B'eigean d6 seasamh suas aris agus a dhroim a dhiriu. Duirt se leis fein go lab,harfadh se le Hanna faoin abhar seo nuair a rachadh se Don chead uair ariamh, thainig ari smaoineadh frid a cheann go raibh an aois Agftigtiil Ghabhla Nuair a mhuscail m~,' Bhi gleo sa teach, Bhi m6 theaghlach, Agus na comharsain, isteach 's amach. T6gadh na platai m6ra, Anuas 6n driosuir, T6gadh na pictiuiri naofa, Anuas 6na ballai. Cuireadh paipear donn, Thart ar na cupai, · Cuireadh sceanna 's spun6gai, Isteach i mboscai. T6gadh na leapacha, Agus an tabla, Amach as an teach, Th6g na comharsain iad, Suas ar a charr. Leapacha, Cathaoireacha, C6frai, Trunca donn, An t-asal anios 's sios, Go ce Phort a Chruinn. Tine mharbh, Teach folamh, Doras glasailte, Cr6ithe briste. -Mairfn Jimf , ag teacht air. 'A Dhia, cen rut a ndeachaigh na blianta, nach gasta a imionn siad' arsa Sean leis fein. Bhain se preab eile, chraith se an gas agus chaith na pratai isteach sa bhuiceid. Bhi sin ann, pratai ar doigh, agus abhar dinneara ar luii201o achan gMs acu; Nuair a bhi an bhuiceid lan, th6g se i, chuir se an sprud ar a ghualainn agus thug a aghaidh ar an bhaile. Le croi trom, shiUl se soir an cuibhreann ag tarraingt ar chosan na scolairi. ShiuJ se leis go fadalach agus e ag meabhru leis fein. 'Caide a dearfas Hanna leis nuair a labharfaidh se lei faoin oilean a fhagail? 'Caide an doigh a dtosaiodh se a chaint ar an abhar.: 'Ar smaoinigh Hanna i fein ar an abhar ariamh? Ni bheadh se abad go mbeadh a fhios aige caide a shil si. Thainig meangadh gaire ar a aghaidh. Cha raibh Hanna faiteach agus ni bheadh si abad ag inse do caide a shil si. Ni raibh abad go bhain: se an baile amach. Bhi se ag baint do an dara buatais taobh amuigh don doras leath oscailte riuair a chonaic se an cupa briste agus an tae doirte anuas an turlar. Bheir rud eigin ar a chroi. D'fhoscail se isteach an doras. Ba ansin a chonaic se Hanna. I ina sui ina cathaoir fein cois na tine. A ceann .caite go hamscai ar thaobh amhain agus dath gorm ar a haghaidh. Bhi a fhios aige sular shroich se i go raibh si marbh. D'inis a chroi do. Chur.se a mhear ar chaol a laimhe, ni raibh cuisle ar bith ann, ni raibh se ag dreim gombeadh. Chuaigh se ar a leathghluain ag a taobh agus duirt se gniomh dolais isteach ina cluais.. Ni bheadh a fhios aige a choiche caide a shil Hanna! Caithfeadh se an cinne a dhe~amh e fein anois. Nach miltineach an doigh ar athraigh a shaol 6 d'fhag se an baile uair 6 shin! .. • • I • • • I • • • I • •• • I